معنی حواطه حواطه (حُ طَ) محوطه ای که برای غله سازند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پرخو. (السامی فی الاسامی). جوبه. (صراح اللغه) لغت نامه دهخدا
