معنی حلا حلا (حَ) تبخاله. (منتهی الارب). دانه ها و بثوراتی که هنگام تب کردن آدمی بر لبان وی ظاهر میگردد. (از اقرب الموارد)دواها که آنرا به آب سایند. (آنندراج) لغت نامه دهخدا
