معنی ثیابی ثیابی (بی ی) یکی از شعرای عثمانی در مائۀ دهم هجری. او امی بود و شغل خیاطت میورزید و از آنرو تخلص ثیابی گرفت. (قاموس الاعلام) لغت نامه دهخدا
