معنی تیح
- تیح (تَ سَحْ حُ)
- تقدیر کردن. (تاج المصادر بیهقی). مهیا و مقدر شدن چیزی برای کسی: تاح له الشی ٔ تیحاً. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، جنبیدن در رفتن. (تاج المصادر بیهقی). خمان و چمان رفتن در مشی خود: تاح فی مشیته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)