معنی تفلفل - لغت نامه دهخدا
معنی تفلفل
- تفلفل
(تَ) - گام نزدیک نهادن در رفتار و خرامیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : جاء فلان یتفلفل، اذا مشی مشیه المتبختر. (اقرب الموارد) ، دندان مالیدن به سواک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، سر دو پستان پیش سیاه شدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، پرپیچان شدن موی سیاه. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا