معنی تذابح تذابح (اِ) گلوی یکدیگر را بریدن. (زوزنی). همدیگررا ذبح نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد). یکدیگر را گلو بریدن. (آنندراج) لغت نامه دهخدا
