معنی تحاتت تحاتت (اِ تِ) فروریختن برگ از درخت. و منه الحدیث: تحاتت عنه ذنوبه، ای تساقطت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تحاتت دندانها، تآکل آنها. (از قطر المحیط). فروریختن و کرم خوردگی دندانها. و رجوع به تحات شود لغت نامه دهخدا
