معاد. در انجیل متی 19: 28 و در رسالۀ تیطس 3: 5 یاد شده است. و در خصوص تفسیر این دو آیه مباحثات بسیار اتفاق افتاده است و قصد از لفظی که در انجیل متی یافت میشود یا تولد ثانی میباشد که متابعین مسیح خواهند یافت و یا برطرف شدن جمیع مطالب و تجدید یافتن آنها است در زمان مراجعت مسیح بدین دنیا یعنی در وقتیکه آسمان و زمین نو شوند، و تفسیر آخری بصواب نزدیک تر میباشد. اما غسل تولد نو و تجدید روح القدس که در آیۀ دوم مذکور است قصد از آن فرمایشی است که مسیح به نیقودیموس فرموده: ’اگر کسی از سر نو مولود نشود ملکوت خدا را نمیتواند دید’ انجیل یوحنا 3: 3 ومسیحیان فرزندان خدا خوانده شده اند. انجیل یوحنا 1:12 و 13 و ایوب 2:29 و 5: 1 و 4 و نیز رسالۀ یعقوب 1: 18 و رسالۀ اول پطرس 1:3 و 23 وارد است که ایشان یعنی مسیحیان از خدا و یا بکلمه خدا مولود شدند واین معنی در رسالۀ دوم قرنتیان 5: 17 بخلقت جدید ودر رسالۀ رومیان 12: 2 بتازگی ذهن که همان تولد نوو تجدید روح القدس میباشد تفسیر گشته و در رسالۀ افسسیان 2:6 بقیامت از موت و در رسالۀ افسسیان 2: 1 و5 بزنده شدن با مسیح معنی شده است، لهذا تازگی آن است که شجر زندگی روحانی بمساعدت روح القدس و کلمه خدا در نفس که بواسطۀ ارتکاب گناهان مهجور گشته غرس شود تا بدان وسیله قادر بر ادراک امورات روحیه شده بطور تازه بر آنها معتقد گردد و پس از آن در ارتکاب امورات عدالت و مقاصد خیر شروع نماید. پس نفس توبه کار را ناچار است که نتایج تجدید و خوشحالی را که از معرفت الله حاصل میشود دریابد و میل و محبت او نسبت بجمیع بنی نوع بشر تازه گردد. علی الخصوص میل و محبت ورزیدن نسبت برئیس ایمان بدین جهت هر آن نفسی که بمرتبۀ تجدید نایل گردید نمیتواند میل و محبت نسبت بسایر تجدیدیافتگان بنی نوع خود ظاهر ننماید زیرا که همگی، ثانیاً به کلمه خدا مولود گردیده اند. (قاموس کتاب مقدس صص 241- 242). با رجعت در مذهب شیعه مقایسه شود
