معنی تپنکوز

تپنکوز

(تَ پَ)

احمق و ابله و گول. (ناظم الاطباء). احمق و بی خرد و نادان. (آنندراج) :
تپنکوزی بود زال زمانه
که دایم میکند ناز خرانه.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
رجوع به تپنگوز شود، در بیت ذیل ظاهراً قوی هیکل. بزرگ جثه:
به پیش جثۀ من مو بود تپنکوزی
ز بس که گشته تن زارم از ضعیفی قاق.
ملا فوقی (ایضاً).
، بی حس. (ناظم الاطباء)