معنی تبهرس تبهرس (اِ) بناز خرامیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : تبهرس، تبختر کبراً، یقال مر یتبهرس و یتهبرس، ای یتبختر. (قطر المحیط) لغت نامه دهخدا
