- تبهرس (اِ)
بناز خرامیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : تبهرس، تبختر کبراً، یقال مر یتبهرس و یتهبرس، ای یتبختر. (قطر المحیط)
معنی تبهرس - جستجوی لغت در جدول جو
- تبهرس
خرامش خرامیدن به ناز راه رفتن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
خرامیدن. (از زوزنی). تبختر. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). و منه قول بشر بن عوانه یصف الاسد: تبهنس اذا تقاعس عنه مهری... (اقرب الموارد). خرامیدن و برفتارشیر رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
ناگاه رسیدن کسی از جایی بی هیچ چیز. (اقرب الموارد) (قطرالمحیط) (منتهی الارب) (آنندراج). ناگاه رفتن کسی ازجایی بدون آنکه با او چیزی باشد. (ناظم الاطباء).
(اِ)
لغت نامه دهخدا
تبهرم رأس، بسیار سرخ گردیدن سر. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(تَ زَ لُ)
لغت نامه دهخدا
خرامیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تبختر. (اقرب الموارد) : مرّ یتهبرس. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(اِ نَ)
لغت نامه دهخدا
پر گردیدن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، روشن شدن ابر. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
