معنی تبؤط تبؤط (اِعْ) از ’ب ٔط’، بر پهلو خفتن، شب کردن بفراخی عیش، اعراض کردن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) : تبأط عنه، اعراض نمود از وی. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
