معنی تبلیم
- تبلیم (اِ)
- زشت کردن. (تاج المصادربیهقی) (زوزنی) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). زشت نمودن کار بر کسی. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) : لاتبلّم علیه امره ، ای لاتقبحه . (اقرب الموارد) ، سخت آرزومند شدن ناقه به فحل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). گشن خواه شدن ناقه
