معنی تبدء تبدء (اِ تِ) مرکّب از: ’ب دء’، تبدّؤ. آغاز کردن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (از منتهی الارب)، رجوع به تبدّؤ شود لغت نامه دهخدا
