پساوند است و جداگانه معنی ندارد، و در فارسی امروز متداول نیست این مزید مؤخر، آخر بعضی از کلمات بصورت ’داد’ آید: ... داد در جزء دوم خرداد در اوستا ’تات’ می باشد و همین جزء در امرداد هم دیده می شود، در خود اوستا خرداد و امرداد ’هئوروتات’ و ’امرتات’ آمده است، تات جداگانه مورد استعمال ندارد جزیی (یعنی سوفیکس) است که بانجام برخی از واژه ها پیوسته، میرساند که در آن واژه اسم مجرد و مؤنث است چنانکه در ’ارشتات’ (راستی و درستی) و در ’وتات’ (درستی) و ’اوپرتات’ (برتری) و جز آن، (پورداود فرهنگ ایران باستان صص 57 - 58)
