معنی پیشترین پیشترین (تَ) صفت عالی مرکب از پیش و ترین. مقدم بر همه. سابق ترین (از لحاظ زمان) : باز پسین طفل پریزادگان پیشترین بشری زادگان. نظامی. ، مقدمترین و سابقترین (از لحاظ مکان) لغت نامه دهخدا
