معنی پراندوه پراندوه (پُ اَ هْ) سخت غمگین. سخت غمناک. محزون. پرانده. اسیف: بشد گیو با دل پراندوه و درد دودیده پر از آب و رخ لاجورد. فردوسی. بزرگان ایران پراندوه و درد رخان زرد و لبها شده لاجورد. فردوسی لغت نامه دهخدا
