غریب. (رشیدی) (جهانگیری). بی کس و غریب و تنها. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). غریب و تنها. (اوبهی). بی کس وغریب و اجنبی و بیگانه. (ناظم الاطباء) : بدو گفت کز خانه آواره ام از ایران یکی مرد بیواره ام. اسدی. بپرسید کاین مرد بیواره کیست که گستاخیش سخت یکبارگیست. اسدی. طالبی سرگشته ای آواره ای بینوائی بیدلی بیواره ای. شاه داعی. ، بی قدر و مرتبه و بی اعتبار. (برهان) (ناظم الاطباء). بی قدر و بی اعتبار. (آنندراج) (انجمن آرا) ، بیچاره. (اوبهی). درمانده و عاجز. (ناظم الاطباء)
