معنی بیص
- بیص (بَ / بی)
- از اتباع حیص، سختی و تنگی. یقال وقعفی حیص بیص و حیص بیص و حیص بیص و حاص باص و حاص باص ، یعنی در فتنه ای افتاد که رهایی از آن ندارد. و جعلتم الارض علیه حیص بیص، حیصاً بیصاً، تنگ ساختید بر وی زمین را یعنی تنگ گرفتید تا اینکه عاجز آمد. (منتهی الارب). رجوع به حیص بیص شود
