معنی بهت بهت (بَ) قومی از برهمنان و آنرا اهل اردو بهایت نیز گویند... و این لفظ هندی است. (از آنندراج) (از غیاث) ، از قنوات مشهور تهران بوده است. (از جغرافیای سیاسی کیهان) لغت نامه دهخدا
