معنی بلاجو بلاجو (لَ دَ / دِ) بلاجوینده. بلاجوی. جویندۀ بلا. فتنه جو: خون دل عاشقان مشتاق در گردن دیدۀ بلاجوست. سعدی. لغت نامه دهخدا
