معنی بکل بکل (اِ بَ) آمیختن سخن و جز آن، یقال بکل علینا حدیثه، أی خلطه. (منتهی الارب). آمیختن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). آمیختن سخن و جز آن. (آنندراج). لغت نامه دهخدا
