معنی بکر
- بکر (بَ کُ / بَ کِ)
- رجل بکر فی حاجته، مرد پگاه خیز در حاجت خود. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، منسوب به بنی بکر بن عبدمناف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از سمعانی) (آنندراج) ، منسوب به بنی بکر بن وائل. (منتهی الارب) (از سمعانی) (آنندراج) ، منسوب به بکر بن عون نخعی. (از سمعانی)