مخفف بیک است بمعنی بزرگ، نظیر بیک و بیوک که بمعنی بزرگ باشد و در آخر اسماء ترکی درآید بجهت تعظیم و تکریم وردیف خان باشد. (یادداشت مؤلف). این کلمه را که بعضی بخطا بیک نویسند لقب کسانی بوده است که پایۀ آنان پایین مرتبۀ پاشا بوده است و کلمه اتابک نیز ترکیبی است از اتا بمعنی پدر و بک بمعنی بزرگ یا بزرگتر. اصل این کلمه بک مخفف بیوک است بمعنی بزرگ و کبیر. (از النقود ص 136). و رجوع به بیگ شود: سالار بک ای در صف احرار دلیر دست تو گه جود و سخا کردن چیر. سوزنی. بوالبشر کو علم الاسما بک است صد هزاران علمش اندر هر رگ است. (مثنوی). چون قدم با شاه و بابک میزنی چون مگس را در هوا رگ میزنی. (مثنوی)
