معنی بقعه بقعه (بُ عَ / بَ عَ) جای پست و گودالی که در آن آب گرد آید. (ناظم الاطباء). جای و گوی که در آن آب گرد آید. (منتهی الارب) (آنندراج). لغت نامه دهخدا
