معنی بغماق بغماق (بُ) بغمه. ترکی، بوغمق. ج، بغم. گردن بند. طوق. (دزی ج 1 ص 101) ، گمشده ای که آنرا جویند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، طلایه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). ج، بغایا لغت نامه دهخدا
