معنی بغاوت بغاوت (بَ وَ) . بغاوه. طغیان و سرکشی. (ناظم الاطباء). نافرمانی. (آنندراج). و رجوع به بغاوه شود. - بغاوت کردن، حمله کردن و یورش آوردن. (ناظم الاطباء). لغت نامه دهخدا
