معنی بشکه بشکه (بُ کَ / کِ) ظرف چوبین شکم دار متشکل از تخته های خمیده با دو انتهای مسطح مدور که بوسیلۀ حلقه های آهنین چندی بهم وصل شده اند و بمصرف نگهداری شراب و یا آب و نفت میرسد. چلیک. بشکۀ آب: آب را با بشکه می آورند. لغت نامه دهخدا
