معنی بزه بزه (بُ زَ / زِ) زمین پشته. (شرفنامۀ منیری) (برهان) : الا تا زمی از کوه پدید است و ره از سد بکوه اندر شخ ّ است و بزه بر شخ و راود. عسجدی. لغت نامه دهخدا
