معنی برندگی برندگی (بُ رَ / بُ رْ رَ دَ / دِ) صفت برنده. تیزی. (یادداشت دهخدا). عمل برنده. برش. (فرهنگ فارسی معین) : چو شه دید کو سنگ را آس کرد ز برّندگی نامش الماس کرد. نظامی لغت نامه دهخدا
