معنی برزکوه برزکوه (بُ) کوه بلند. کوه رفیع: بیامد دمان از میان گروه چو نزدیک تر شد بدان برزکوه. فردوسی. لشکر تو چو موج دریااند سپهی کش چو برزکوه کلان. ابوالفرج رونی. لغت نامه دهخدا
