پیچیدن و برگردانیدن. (ناظم الاطباء). برگرداندن. تاکردن. کج کردن. پیچاندن. خماندن. خمانیدن. بسوی دیگر کژ کردن. (یادداشت مؤلف). برگردانیدن چنانکه دم کارد یا چنگال یا نوک میخ و امثال آن را. قسمتی از چیزی متصل را بجهتی دیگر میل دادن. بجهتی مخالف جهت طبیعی خمانیدن: پیلی چو درپوشی زره شیری چو برتابی کمان ابری چو برگیری قدح ببری چو در یازی بزین. فرخی. آرام دلم بستدی و دست شکیبم برتافتی و پنجۀ صبرم بشکستی. سعدی. - بهم برتافتن، بهم پیچیدن. بهم تابیدن: صدهزاران خیط یک تا را نباشد قوتی چون بهم برتافتی اسفندیارش نگسلد. سعدی. - پشت برتافتن، پشت دادن. پشت برگرداندن. روی گرداندن و گریختن: یلان سپه پشت برتافتند زپس دشمنان تیز بشتافتند. اسدی (گرشاسب نامه). - پنجه برتافتن، سوی پشت دست خم کردن آن. (یادداشت مؤلف). - چشم برتافتن، برگرداندن آن: یل پهلوان چون شنید این زخشم گره زد بر ابرو و برتافت چشم. اسدی (گرشاسب نامه). برآشفت گرشاسب از کین و خشم بزد بر بهو بانگ و برتافت چشم. اسدی (گرشاسب نامه). - دامن برتافتن، برپیچیدن دامن. درنوردیدن دامن: سبک دامن داد برتافتی گذشته بجستی و دریافتی. فردوسی. این نفس جان دامنم برتافته ست بوی پیراهان یوسف یافته ست. مولوی. - سرکسی برتافتن، پیچاندن: زگیتی همه کام دل یافتی سر دشمن از تخت برتافتی. فردوسی. مسلسل یک اندر دگر بافته گره برزده سرش برتافته. فردوسی.
