معنی بذ بذ (بَ) بد. رجوع به بد شود، افشاکننده راز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، بابرکت: طعام بذر، بابرکت. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
