معنی بذ بذ (اِ) غلبه کردن و پیشی گرفتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). چیره و فائق شدن. (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ بذور. (ناظم الاطباء). رجوع به بذور و بذیر شود لغت نامه دهخدا
