معنی بدآیین بدآیین (بَ) گمراه. بداخلاق. بدخوی کافر. زشت رفتار: هم آنگه به بیژن رسید آگهی که آمد بدست آن بدآیین رهی. فردوسی. شوی کار دیو بدآیین کنی پس آنگاه بر دیو نفرین کنی. (گرشاسب نامه) لغت نامه دهخدا
