معنی بداوی بداوی (بَ / بِ وی ی) منسوب به بداوه. (از منتهی الارب). منسوب به بداوه که صحرا باشد یعنی کسی که دربادیه برآید و در آن اقامت گزیند. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
