معنی بخشودنی بخشودنی (بَ دَ) درخور ترحّم. (یادداشت مؤلف). رحمت آوردنی. سزاوار رحم و شفقت: دگر آن که بخشودنی خوانده ای ز مردی مرا دوربنشانده ای. فردوسی. دلش در مخزن آسایش آور بر آن بخشودنی بخشایش آور. نظامی. لغت نامه دهخدا
