معنی بتمامت بتمامت (بِ تَ مَ) تماماً. همگی. بطور کامل. بتمامی. همه آن. تمام آن. (ناظم الاطباء) : تا هر باب که افتتاح کردند بتمامت اشباع برسانیدند. (کلیله و دمنه) ، آرامگاه. نشستنگاه. (انجمن آرای ناصری) (آنندراج) لغت نامه دهخدا
