معنی بافروغ بافروغ (فُ) مرکّب از: با + فروغ، روشن. تابناک. نورانی: گوش سر بربند از هزل و دروغ تا ببینی شهر جان با فروغ. مولوی. همچو وعده مکر و گفتار دروغ آخرش رسوا و اول با فروغ. مولوی لغت نامه دهخدا
