ابوعبداﷲ محمد بن عبداﷲ غالب اصفهانی کاتب، ملقب به باح، خود گوید: باح بما فی الفؤاد باحاً، وی ببغداد شد و کاتب ابولیلی یکی از بزرگان دیلم گردید، و او را رسایلی است که عبیداﷲ بن احمد بن ابی طاهر در کتاب بغداد یاد کرده است و گوید وی مترسل و شاعر مجید بود و او را درباب معتمد و موفق و جزآنان مدایحی است و دارای تصانیف است ازجمله کتاب جامعالرسائل در هشت جزء، و کتاب الخطب والبلاغه، و کتاب الفقر، و کتاب التوشیح والترشح، (از وفیات صفدی)، و نیز او راست: الرساله الباحیه، (تاج العروس: بوح)
