خواندمیر آرد: درویشی مجذوب بود و از وی کرامات و خوارق عادت ظهور مینمود در سنۀ 782 هجری قمری که صاحبقران مغفور (تیمور) به عزیمت فتح خراسان از آب آمویه عبور فرمود در قصبۀ اندخود با وی ملاقات کرد. درویش از سر جذبه سینۀگوشت بطرف امیر تیمور گورکان انداخت. صاحبقران باین معنی تفأل نموده گفت خدای تعالی سینۀ روی زمین راکه خراسان است بما ارزانی داشت و همچنان شد، و وفات باباسنکو در اندخود روی نمود و قبرش همان جاست. (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 543) (از سعدی تا جامی ص 208) (رجال حبیب السیر ص 63) (تاریخ عصر حافظ ج 1 ص 401)
