معنی آلب آلب (آلْبْ / لِ) بترکی قدیم، دلیر. پهلوان. و جزء نخستین بعض اعلام مرکبۀ ترکانست، چون آلب ارغون، آلب ارسلان، آلب تگین، و آن را الب نیز گویند لغت نامه دهخدا