معنی اقامت
- اقامت (اِ تِ)
- ضیافت شخصی که از جای واردشود و با لفظ فرستادن استعمال نمایند. (آنندراج).
- اقامت فرستادن:
شب از مهتاب بالش باج میداد
بهر منزل اقامت میفرستاد.
اشرف (از آنندراج).
چون آمدم بدهر فرستاد آسمان
صد گونه رنج و غصه برسم اقامتم.
شفایی (آنندراج).
، گوسپندی که سرونش بر روی خمیده باشد. (ناظم الاطباء)