معنی افکنان
- افکنان (اَ کَ)
- در حال افکندن:
خروشان و کفک افکنان و سلیحش
همه ماردی گشته و خنگش اشقر.
دقیقی یا خسروی.
همی رفت چون شیر کفک افکنان
سر گور و آهو ز تن برکنان.
فردوسی.
- شکارافکنان، در حال افکندن شکار:
شکارافکنان در بیابان چین.
نظامی.
ملک فیلقوس از تماشای دشت
شکارافکنان سوی آن زن گذشت.
نظامی