معنی اشکفت اشکفت (اِ کَ) غار. (جهانگیری). غار و رخنۀ کوه و اصل درآن شکاف و شکافته بوده. (انجمن آرای ناصری). مغاره وغار و رخنۀ کوه. (ناظم الاطباء). شکفت: برون آمد ز دروازه شتابان نهاده روی زی اشکفت دیوان. (ویس و رامین) لغت نامه دهخدا
