معنی استوده استوده (اُ دَ / دِ) نعت مفعولی از هر سه صاحب فطنت و صاحب نظر هر یکی از دیگری استوده تر. مولوی. استودن. ستوده. ستایش شده: هر یکی از دیگری استوده تر در سخا و دروغا و کر و فر. مولوی لغت نامه دهخدا