معنی استنبه استنبه (اِ تَمْ بَ / بِ) چیزی زشت و کریه. ستنبه. (انجمن آرا). چیزی درشت و ناتراشیده: صحبت عام آتش و پنبه ست زشت نام و تباه و استنبه ست. سنائی. لغت نامه دهخدا
