معنی استذمام
- استذمام (نُ / نِ)
- با عملی نکوهیده سزاوار نکوهش شدن. مذموم شدن. ارتکاب کاری کردن و بعلت آن سزاوار نکوهش شدن: استذم ّ الی الناس، کاری کرد که بر آن ازدر نکوهش گردید. (منتهی الارب) ، شهری است به سوارقیّه. (منتهی الارب) ، دهی است بخراسان. (منتهی الارب)
