معنی اذی اذی (اَ) اذ. آنکه بالطبع قرار نگیرد در جائی بی آنکه او را دردی یا مرضی باشد. (منتهی الارب). حیوانی که بیک جا قرار نگیرد از شوخی: بعیرٌ اذ. مؤنث: اذیه: ناقهٌ اذیه. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
