معنی اذاه
- اذاه (کَ)
- اذات. اذیت. رنجش. آزار. رنج. آنچه از او آزار یابند، به امتحان دادن چیزی را، مکافات امری کردن: اذاقه اﷲ وبال امره. همگنان را به احاقت مکر و اذاقت غدر خویش منکوب و منحوب گردانید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 206) ، اذاق زید بعدک کرماً، کریم و سخی گردید